Różnice pomiędzy sosami sojowymi

Japoński sos sojowy, taki jak Naturalnie warzony sos sojowy Kikkoman, jest klarowny, czerwono-brązowy i ma charakterystyczny, apetyczny bukiet zapachowy. Jego smak jest bogaty, pełny, aromatyczny i harmonijny, ma gładką strukturę i specjalną zdolność wydobywania naturalnego smaku z mięsa, warzyw i innych produktów bez przymiewania go. Dlatego właśnie japoński sos sojowy jest tak wysoko cenioną przyprawą – dodaje smaku. Japoński sos sojowy jest produkowany zgodnie z bardzo rygorystycznymi normami, a Naturalnie warzony sos sojowy Kikkoman ma na etykiecie tylko cztery składniki: soję, pszenicę, wodę i sól. Jest naturalnie warzony bez konserwantów, sztucznych barwników czy ulepszaczy smaku.

Jasny i ciemny chiński sos sojowy

Chiński sos sojowy charakteryzuje się niższą zawartością pszenicy niż japoński sos sojowy. Niektórzy producenci całkowicie eliminują ten wartościowy składnik. W tym przypadku różnica jest wyczuwalna, ponieważ taki sos ma zupełnie inny zapach. Chiński sos sojowy zawiera także dużo więcej soli. Kiedy przeczytasz listę składników, od razu zauważysz, że sosy te zawierają ulepszacze smaku, zakwaszacze i konserwanty. Chiński sos sojowy ma wersję jasną i ciemną. Jasny sos ma lżejszą konsystencję i słony smak, a ciemny sos jest cięższy i smakuje słodem, ze względu na dodatek cukru i barwnika karmelowego.

Chemicznie produkowany sos sojowy

Chociaż w europejskich supermarketach można znaleźć chemicznie produkowany sos sojowy, w Japonii, ojczyźnie Kikkomana, ten temat stanowi tabu. Większość chemicznych sosów sojowych nie jest produkowana z prawdziwych nasion soi, ale z ekstraktu sojowego i ma długą listę składników. Smak i zapach sosu nie powstają naturalnie, ale w wyniku procesu chemicznego i poprzez dodanie takich składników jak syrop kukurydziany, syrop glukozowy, melasa i sztuczne barwniki. Dlatego taki sos swoją konsystencją przypomina syrop. Chemicznie produkowany sos sojowy ma często bardzo dominujący smak. O kilka kropli za dużo może zrujnować potrawę!