Radość ze wspólnego posiłku: gorący kociołek zamiast raclette

Historia gorącego kociołka: tradycja, która łączy ludzi

Gorący kociołek, znany również jako “ognisty kociołek”, wywodzi się z Chin, gdzie przyrządzano go już ponad 1000 lat temu jako rozgrzewający posiłek do dzielenia. W chłodne, zimowe miesiące pokrzepiali się nim robotnicy i podróżni. Z czasem zyskał popularność w całej Azji, a każdy kraj - a ściśle rzecz biorąc, każdy region - dorobił się własnej wersji gorącego kociołka, z odmienną listą składników i różnymi metodami przyrządzania:

• Chiny: Pierwsze wersje gorącego kociołka przygotowywali nomadzi w Mongolii, gotując mięso i warzywa w kociołku nad otwartym ogniem. Obecnie najbardziej znaną wersją jest hotpot syczuański, słynący z ognistego bulionu z chili i pieprzem syczuańskim.
• Japonia: W Japonii dania typu hotpot są zazwyczaj nazywane „nabe”. Shabu-shabu to jedna z najpopularniejszych wersji gorącego kociołka. Kolejną jest sukiyaki - słodko-pikantny wariant z cienko pokrojonym mięsem gotowanym w bulionie na bazie sosu sojowego. Nabe ma wiele regionalnych odmian, które wykorzystują różne składniki i metody przygotowania:
  • Yose-nabe: wszechstronny wariant gorącego kociołka, różniący się w zależności od regionu, który łączy owoce morza, mięso i warzywa.
  • Chanko-nabe: bogaty w białko, treściwy gulasz z kurczakiem, tofu i warzywami, który szczególnie chętnie zajadają zapaśnicy sumo. 
  • Miso nabe: bulion na bazie miso o wyjątkowo aromatycznym smaku.
  • Kimchi-nabe: wariant inspirowany kuchnią koreańską - mieszanka kimchi i ostrych przypraw rozgrzewa do czerwoności.
• Korea: Jeongol - koreański gorący kociołek - często przygotowuje się z owoców morza i mocno doprawionego bulionu. Tradycyjnie podaje się go z kimchi.
• Wietnam: Lẩu, gorący kociołek z Wietnamu, przyrządza się ze świeżych ziół, tamaryndowca i lekkiego bulionu. To orzeźwiająca alternatywa dla bardziej sycących wersji.

To, co wszystkie przepisy na gorący kociołek mają wspólnego, to ich unikalna zdolność do łączenia ludzi. W tym daniu chodzi o dzielenie się, eksperymentowanie i wspólną radość z ucztowania.

Gorący kociołek i jego europejscy kuzyni

W europejskiej kulturze kulinarnej również znalazło się miejsce na dania “spokrewnione” z azjatyckim gorącym kociołkiem. To kolejny dowód na to, że idea wspólnego gotowania i przygotowywania jedzenia przy stole spotyka się z takim samym entuzjazmem na całym świecie. Różnią się natomiast składniki i zwyczaje:

• Fondue: Szwajcarskie fondue serowe jest klasycznym przykładem “towarzyskiego” dania. Kawałki chleba, zamiast w bulionie, macza się w roztopionym serze. Inną wersją jest fondue bourguignonne, w którym mięso gotuje się w gorącym oleju, przez co jeszcze bardziej przypomina tradycyjny gorący kociołek.
• Raclette: Chociaż w tym daniu nie ma bulionu, jest dzielenie się i wspólne gotowanie. Roztapianie sera, nakładanie ziemniaków i dodatków na małe patelnie to rytuały, które zbliżają raclette do gorącego kociołka.
• Gulasz: W kuchni europejskiej kultywuje się tradycję dań jednogarnkowych: od francuskiego pot-au-feu po dania brytyjskie, takie jak Lancashire hotpot. Podobnie jak w przepisach na inne gorące kociołki, głównymi składnikami są tutaj mięso, warzywa i bulion, z tym że gotuje się je przed podaniem i serwuje osobno.

Główną różnicą między tradycyjnym gorącym kociołkiem a jego europejskimi wariantami jest aspekt interaktywności. Oryginalne hotpoty oferują znacznie większą różnorodność i swobodę w procesie przygotowania jedzenia.

Koreański grill - jeszcze jeden sposób na dzielenie się jedzeniem

Gorący kociołek to niejedyna tradycja rodem z Azji, która skupia się na wspólnym ucztowaniu. Jest też koreański grill - tutaj mięso, warzywa lub owoce morza gotuje się bezpośrednio przy stole na wbudowanym w niego grillu. Koreański grill zyskuje na popularności również w europejskich restauracjach.

Tak samo jak w przypadku gorącego kociołka, nacisk kładzie się na interaktywność doświadczenia: każdy gość przygotowuje własny posiłek i jednocześnie cieszy się towarzystwem innych osób. W odróżnieniu od tradycyjnych hotpotów, koreański grill to pieczone smaki i chrupiące tekstury. Oryginalny gorący kociołek łączy bulion i świeże składniki, przez co doznania smakowe są łagodniejsze i bardziej aromatyczne.

Są zatem różnice, ale są i podobieństwa - a te jasno pokazują, jak wszechstronna jest azjatycka kultura kulinarna i jak ekscytujące alternatywy dla tradycyjnych dań, takich jak raclette czy fondue, oferuje.

Co sprawia, że gorące kociołki są tak wyjątkowe?

Gorący kociołek to znacznie więcej niż posiłek, którym można się dzielić. Kiedy przy stole spotykają się odpowiednie osoby, gorący kociołek daje początek wyjątkowemu, wspólnemu doświadczeniu.

1. Różnorodność dla każdego: Goście sami decydują, co i jak zjedzą. Składniki takie jak mięso, warzywa, tofu lub owoce morza każdy wybiera według własnego uznania, a następnie gotuje w bulionie.
2. Interaktywne przygotowanie: W przeciwieństwie do konwencjonalnych posiłków, które serwuje się à la carte do stołu, gorący kociołek zachęca do zaangażowania się w proces tworzenia potrawy. Kreuje wspólne dla wszystkich gości przeżycie, które wykracza daleko poza samo jedzenie.
3. Intensywność smaku: Bulion, który z początku jest klarowny lub tylko lekko doprawiony, nabiera coraz więcej smaku, w miarę jak dodawane są do niego kolejne składniki. Gorący kociołek to kulinarne doświadczenie, które zmienia się w trakcie jedzenia. Bulion będzie najpyszniejszy, kiedy doprawimy go na starcie odrobiną Sosu sojowego Kikkoman.
4. Różnorodność bulionów: Łagodny, intensywny, pikantny lub aromatyczny - każdy bulion dostarcza innych kulinarnych wrażeń. Ciekawym pomysłem jest wykorzystanie dzielonego rondla, który pozwoli na przygotowanie dwóch bulionów w tym samym czasie (np. łagodnego i ostrego).
5. Lokalność i sezonowość: Przepis na gorący kociołek można z łatwością dostosować do regionalnych i sezonowych składników. Hotpot to azjatycki klasyk, którym można się delektować o każdej porze roku i w każdym miejscu na świecie. 

Jak wprowadzić gorący kociołek do menu?

Znane i lubiane w Azji gorące kociołki można z powodzeniem oferować klientom europejskich restauracji. Oto, jak to zrobić:

• Sprzęt: Garnek elektryczny albo przenośna kuchenka indukcyjna umożliwią gościom przyrządzanie jedzenia bezpośrednio przy stole. W Azji kuchenki gazowe często są już wbudowane w stół, a specjalne garnki yin-yang pozwalają na przygotowanie dwóch różnych bulionów, na przykład ostrego i łagodnego.

• Składniki: Postaw na wysokiej jakości, świeże produkty. Naturalnie warzony Sos sojowy Kikkoman będzie doskonałą bazą do bulionów i dipów. Do wyboru masz różne składniki:
  • Mięso: cienko pokrojona wołowina, kurczak, wieprzowina lub jagnięcina.
  • Ryby i owoce morza: krewetki, małże, kalmary, filety rybne.
  • Składniki wegetariańskie: tofu, makaron szklany, grzyby, pak choi, korzeń lotosu, szpinak wodny.
  • Dipy: idealne wykończenie gwarantują sosy sojowe Kikkoman, Sos sezamowy Kikkoman lub Cytrusowy sos Ponzu Kikkoman.
• Buliony: możesz wykorzystać azjatyckie buliony albo pokusić się o odrobinę kreatywności, wybierając na przykład pikantną bazę pomidorową albo zmodyfikowaną wersję bulionu warzywnego, zmieszanego z mlekiem krowim lub roślinnym.
• Wszechstronność: gorący kociołek może być serwowany jako sezonowy zimowy specjał lub jako danie dla grup gości, na przykład z okazji świątecznych przyjęć, rodzinnych spotkań albo firmowych eventów.

Gorący kociołek łączy różne kultury

Gorący kociołek - chociaż tak teraz modny - to znacznie więcej niż ulotny trend. To symbol tradycji, bliskości i przyjemności. Europejscy smakosze od razu skojarzą go z klasycznymi daniami, takimi jak fondue i gulasz, ale czeka ich też niespodzianka - azjatyckie smaki sprawią, żegorący kociołek okaże się zupełnie nowym doświadczeniem kulinarnym.

Zaoferuj swoim gościom wyjątkową okazję do spędzenia czasu razem i wspólnego odkrycia czegoś nowego. Gorący kociołek w twoim menu to nie tylko ukłon w stronę azjatyckiej kuchni - to także interaktywne doświadczenie, które zbliża ludzi.